กำลังเผชิญกับวิกฤตการขาดสารอาหาร เด็กเกือบ 1 ใน 3 คนขาดสารอาหารเรื้อรัง และมีเพียงไม่ถึง 1 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากภาวะทุพโภชนาการเฉียบพลันขั้นรุนแรง ซึ่งเป็นภาวะที่อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตต่อเด็กส่วนหนึ่งของปัญหาคือคุณแม่มือใหม่จำนวนมากไม่มีทรัพยากรและการศึกษาที่จำเป็นสำหรับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่และโภชนาการที่เหมาะสมสำหรับลูก
สิ่งที่พวกเขาต้องการคือข้อมูล
การเปลี่ยนแปลงเริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นเมื่อศูนย์สุขภาพในท้องถิ่นซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ EU-UNICEF ได้รวบรวมกลุ่มตัวอย่างเพื่อเป็นผู้นำกลุ่มสนับสนุนด้านโภชนาการสำหรับมารดา Bassan Koita เป็นหนึ่งในคนแรกยูนิเซฟแม้จะมีอัตราการขาดสารอาหารสูงในมาลี แต่ย่านเล็กๆ ของโยรอสโซก็เป็นเรื่องราวความสำเร็จที่น่าทึ่งการดำเนินการเพื่อยุติการแคระแกร็นของเด็ก
“ฉันรักบทบาทนี้!” Bassan ซึ่งเป็นผู้นำกลุ่มมาสองสามปี
แล้วกล่าว งานของเธอมุ่งเน้นไปที่การป้องกันภาวะทุพโภชนาการเรื้อรังหรือที่เรียกว่าการแคระแกร็น ซึ่งอาจส่งผลกระทบตลอดชีวิตต่อเด็ก การแคระแกร็นไม่เพียงแต่สามารถประนีประนอมต่อพัฒนาการทางร่างกายและการรับรู้ของเด็กเท่านั้น แต่ยังทำให้ระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอลง และส่งผลต่อสมาธิและประสิทธิภาพการทำงานในโรงเรียนในภายหลัง
“การเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียวจนถึงหกเดือน
เป็นสิ่งสำคัญมาก” เธอกล่าวกับกลุ่มคุณแม่มือใหม่ในหมู่บ้าน Koury บ้านเกิดของเธอ “หลังจากนั้น คุณต้องเตรียมโจ๊กที่อุดมด้วยแป้งข้าวโพด น้ำเดือด เกลือ น้ำมัน และน้ำตาล นอกจากนี้คุณสามารถให้ผักผลไม้และนมได้”ต่อมา เธอเล่าบทเรียนต่อไปโดยช่วยมารดาเตรียมข้าวต้มที่อุดมสมบูรณ์สำหรับบุตร
“แน่นอนว่ามีความท้าทาย” บาสซานกล่าว “บางคนดื้อรั้น มันไม่ง่ายเลยที่จะส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ต้องใช้เวลา”
อย่างไรก็ตาม การเป็นแม่ที่เป็นต้นแบบนั้นให้รางวัลอย่างเหลือเชื่อ
“ฉันโชคดีที่ได้เห็นการเปลี่ยนแปลง เมื่อฉันคุยกับแม่ ฉันรู้สึกว่าพวกเขารู้ว่าสิ่งที่ฉันพูดนั้นเป็นความจริง การได้เห็นการเปลี่ยนแปลงนี้เป็นสิ่งที่ฉันชอบมากที่สุด”ภายในปี 2559 งานของ Bassan ได้รับผลตอบแทน อาการแคระแกร็นในเด็กลดลงเหลือ 15.4% โดยเปลี่ยนจากสถานการณ์ที่ ‘ไม่ปลอดภัย’ เป็นสถานการณ์ที่ ‘ยอมรับได้’ ในระดับการจำแนกประเภทของ WHO ในช่วงเวลาเดียวกัน ภาวะทุพโภชนาการเฉียบ
พลันรุนแรงลดลงจากร้อยละ 0.9 เป็นร้อยละ 0.4
“ครอบครัวไม่สมควรได้รับสิ่งนี้”การลดลงอย่างมากของภาวะทุพโภชนาการเรื้อรังเป็นผลมาจากความพยายามร่วมกันจากทั้งชุมชน ตั้งแต่มารดา ศูนย์สุขภาพ กลุ่มสนับสนุนด้านโภชนาการ และแบบอย่างอย่างบาสซาน ส่วนสำคัญของความพยายามนั้นมาจากเจตจำนงทางการเมืองซึ่งนำโดยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นเบอร์นาร์ดคูลิบาลี
Credit : บาคาร่า666
